Terug - Item van de maand december 2017

In december 1944 lanceerden de Duitse strijdkrachten het Ardennenoffensief, hun laatste offensief aan het westfront. Een groot deel van de Duitse infanteristen was vanzelfsprekend bewapend met de K98k, het standaard grendelgeweer dat door de Wehrmacht werd gebruikt. Er waren er echter ook die waren uitgerust met een veel moderner wapen: het Sturmgewehr 44.

Al voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog was er binnen het Duitse leger behoefte ontstaan aan een wapen dat de accuratesse van een geweer kon combineren met het snelvuur van een machinepistool. Een wapen dat de infanterie een grotere slagkracht kon geven zonder daarbij afhankelijk te zijn van veel zwaardere machinegeweren.

Om deze eigenschappen te kunnen combineren werd een nieuw patroon ontwikkeld (7,92x33mm in plaats van het standaard 7,92x57mm patroon). De firma’s Walther en Haenel kregen de opdracht een hiervoor geschikt aanvalswapen te ontwerpen. Tests met prototypes begonnen reeds in december 1940 maar kende veel tegenslagen. Het ontwerp van Haenel kreeg uiteindelijk de bovenhand en werd ontwikkeld tot de Maschinenkarabiner 1942(H), op kleine schaal in gebruik genomen vanaf maart 1943.

Doorontwikkeling van de Maschinenkarabiner 1942 (H) werd voortgezet onder de typenamen MP 43 en MP44 maar liep regelmatig vertraging op. Niet in de laatste plaats door het stilleggen van het project door Hitler persoonlijk. Het uiteindelijke resultaat was het Sturmgewehr 44 waarvan er tijdens de oorlog meer dan 425.000 zijn geproduceerd. Te laat en een te klein aantal om nog van invloed te zijn op het verloop van de oorlog maar desalniettemin een zeer modern aanvalsgeweer voor de Duitse infanterist die het ter beschikking kreeg.